gidesim geldi...

“Kimseyi sevmediğimden değil, kendimi özlediğimden” ( Firarperest / Elif Şafak ) kaçtım ben uzaklara. İstanbul’da doğup, büyüyen insanların hazin sonu bana göre “kaçma arzusu” ama temelli, ama birkaç gün fark etmez. Belki de birkaç gün diye başlayan ufak kaçamakların sonu temelli kaçıştır, belki de ufak kaçamaklarla nefes alabilenler ömrünün sonuna dek temelli kaçma arzusuna erişmiyorlardır.





Benim senelerdir arada bir “kaçasım” hep gelir. Ama ne büyük hatadır ki bu kaçamaklarım hep Çeşme, Bodrum, Uludağ, Kartalkaya gibi yine popüler yerlere olur. Hal böyle olunca o kaçışlar bana hiç yetmez, dinlenemem, yenilenemem. Sorun nerdedir, nedir bulamam.

Bu sene hasretini iyice çekmeye başladığım doğal hayat beni bir başıma Küçükkuyu’ya getirdi. Sadece doğallık değil, yalnız kalma arzusu da doğdu içime. Etrafımdaki çoğu arkadaşımın “Neyin var da söylemiyorsun, ben de geleyim seninle söz sesimi çıkarmam, ne istersen yap” müdahalelerine maruz kaldım. Yok bir derdim yahu! Tek başıma kalmak istiyorum! “Ben hepinizi çok seviyorum, yaşadığım hayatı, başarılarımı, işimi, evimi, ailemi, biriktirdiklerimi… Ama yalnız kalıp yalnız nefes almak istiyorum biraz.”

Yalnız kalmak istemenin, kimseyi sevmediğin anlamına geldiği tek toplum biziz bence. Tek başınalığın anormal karşılandığı, aman ona buna ayıp olmasın diye kendimizden ödün verip, kendimize yaptığımız haksızlıklar…

Soluğu bir arkadaşımın tavsiyesi ile Küçükkuyu Adatepe Köyü’nde aldım. Gidiş biletim elimde, dönüşü alasım gelmedi. İnternette bulduğum Zeushan Otel’e vardım sabahın yedisinde. Her şey tam istediğim gibiydi. Adatepe Köyü, henüz tam olarak popüler olmadığı için en doğal kalabilmiş köylerden biri.  Ayrıca sit alanı ilan edilmiş etraftaki tek köy olma özelliğine sahip. Nüfusu 35. 

Otel değil, köy evi tadında bir butik otel Zeushan. Herkes ve her şey doğal. Makyaj yok ne yüzlerde, ne sofralarda, ne sohbetlerde ne de hayatlarda. Olduğu gibi, olağan her şey. Haliyle tam ihtiyacım olan!


Odam minik bir köy evi odası. Duvarlar taş, perdeler tığ işi,  yerlerde kilim, yatağımın örtüsüne minik nazar boncukları işlenmiş, telefon çekmiyor ama wireless var! O kadarı da zaten olsun, dünya ile bağlantımı o kadar kopartmaya hazır değildim henüz. 

:)




Hiç yorum yok:

Bunlar da ilginizi çekebilir

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...